Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από επιστήμονες του Πανεπιστημίου
Ιατρικής του Τέξας με τον Sami Kilic, τον επικεφαλή της να δηλώνει ότι
"η ρομποτική χειρουργική έχει εφαρμοστεί στον ιατρικό τομέα πρόσφατα και
οι περισσότεροι ιατροί δεν είναι κατάλληλα εκπαιδευμένοι για αυτό.
Έπρεπε να καταλήξουμε σε μια ιδέα του πως να εκπαιδεύσουμε τους
εκπαιδευτές μας". Ο ίδιος εμπνεύστηκε για αυτή την έρευνα βλέποντας το
γιο του να χειρίζεται με ευκολία τον προσομοιωτή ρομποτικής ιατρικής στο
ιατρείο του.
Μια ομάδα ιατρών που σπουδάζει στο UTMB (παγκόσμιος ηγέτης στη ρομποτική ιατρική) ανταγωνίστηκε μια ομάδα εφήβων λυκείου αλλά και φοιτητών σε μια σειρά από εικονικά τεστ ρομποτικών επεμβάσεων. Υπήρχαν 32 διαφορετικά βήματα για το χειρισμό του προσομοιωτή, καθώς επίσης και ένα εργαλείο εκπαίδευσης με χειριστήρια και για τα δύο χέρια. Οι κινήσεις τους εμφανίζονταν σε μια οθόνη.
Οι χειρουργικές ικανότητες των μαθητών λυκείου αλλά και των φοιτητών οι οποίοι παίζουν κατά μέσο όρο δύο ώρες video games τη μέρα, φάνηκαν ίδιες με τους φοιτητές του πανεπιστημίου UTBM. Φυσικά όταν δόθηκαν παραπλήσιες δοκιμές χωρίς τη βοήθεια ρομπότ οι φοιτητές της ιατρικής είχαν αναμφίβολα το πλεονέκτημα.
"Οι περισσότεροι ιατροί δε διδάσκονται ρομποτική ιατρική σε πολλές ιατρικές σχολές, παρ' όλα αυτά όταν βλέπουμε μαθητές με βελτιωμένες δεξιότητες στο συντονισμό χεριών και ματιών που είναι αποτέλεσμα της εξοικείωσής τους με την τεχνολογία, θα πρέπει να ξανασκεφτούμε πως να διδάξουμε καλύτερα αυτή τη γενιά".
Στην έρευνα σημειώνεται ότι αν και μερικοί από τους φοιτητές παίζουν δύο παραπάνω ώρες games σε σύγκριση με τους μαθητές, αυτό δεν τους έδωσε κάποιο ιδιαίτερο πλεονέκτημα κατά τη χρήση του προσομοιωτή. Αυτό οδήγησε τον Kilic στο συμπέρασμα ότι ίσως οι δύο ώρες να είναι ιδανικός χρόνος χειρισμού ενός ρομποτικού προσομοιωτή.
Μια ομάδα ιατρών που σπουδάζει στο UTMB (παγκόσμιος ηγέτης στη ρομποτική ιατρική) ανταγωνίστηκε μια ομάδα εφήβων λυκείου αλλά και φοιτητών σε μια σειρά από εικονικά τεστ ρομποτικών επεμβάσεων. Υπήρχαν 32 διαφορετικά βήματα για το χειρισμό του προσομοιωτή, καθώς επίσης και ένα εργαλείο εκπαίδευσης με χειριστήρια και για τα δύο χέρια. Οι κινήσεις τους εμφανίζονταν σε μια οθόνη.
Οι χειρουργικές ικανότητες των μαθητών λυκείου αλλά και των φοιτητών οι οποίοι παίζουν κατά μέσο όρο δύο ώρες video games τη μέρα, φάνηκαν ίδιες με τους φοιτητές του πανεπιστημίου UTBM. Φυσικά όταν δόθηκαν παραπλήσιες δοκιμές χωρίς τη βοήθεια ρομπότ οι φοιτητές της ιατρικής είχαν αναμφίβολα το πλεονέκτημα.
"Οι περισσότεροι ιατροί δε διδάσκονται ρομποτική ιατρική σε πολλές ιατρικές σχολές, παρ' όλα αυτά όταν βλέπουμε μαθητές με βελτιωμένες δεξιότητες στο συντονισμό χεριών και ματιών που είναι αποτέλεσμα της εξοικείωσής τους με την τεχνολογία, θα πρέπει να ξανασκεφτούμε πως να διδάξουμε καλύτερα αυτή τη γενιά".
Στην έρευνα σημειώνεται ότι αν και μερικοί από τους φοιτητές παίζουν δύο παραπάνω ώρες games σε σύγκριση με τους μαθητές, αυτό δεν τους έδωσε κάποιο ιδιαίτερο πλεονέκτημα κατά τη χρήση του προσομοιωτή. Αυτό οδήγησε τον Kilic στο συμπέρασμα ότι ίσως οι δύο ώρες να είναι ιδανικός χρόνος χειρισμού ενός ρομποτικού προσομοιωτή.
Πηγή: www.insomnia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου