Πειραχτήρι: Ακούμε Μουσική, Ακούμε Μπαλάφα

Τις προάλλες έτυχε να πάω στη συναυλία ενός μουσικού, ο οποίος δεν μπορώ να πω ότι με είχε εντυπωσιάσει ιδιαίτερα, αν και οι μονές επαφές που είχα ήταν από δύο - τρία κομμάτια του, τα οποία έπαιζαν στο ράδιο. Μην τα πολυλογώ, ήταν η καλύτερη συναυλία που πήγα ποτέ... Μουσική, ενορχήστρωση, στίχοι, όλα γεμάτα συναίσθημα και δυναμισμό. Πρωτοποριακές συνθέσεις πιο εύηχες από ποτέ, εμπνευσμένες από την rock/blues/jazz/country μουσική, με τα πνευστά να δίνουν την δική τους ενναλακτική πινελιά. Ο ίδιος ο Λεωνίδας, ακούραστος, έδινε σώμα και ψυχή για περισσότερες από 5 ώρες πάνω στη σκηνή. Προσπαθώ, λοιπόν, να πω σε όλους εσάς, που νομίζετε ότι δεν σας αρέσει η μουσική του "τυπά" αυτού, είναι ότι ΚΆΝΕΤΕ ΛΆΘΟΣ. Και επειδή ποτέ δεν μιλάω χωρίς επιχειρήματα, σας προκαλώ να ακούσετε τη δισκογραφική του δουλειά και αν έχετε ακόμα αμφιβολίες, να έρθετε να μου πείτε ότι έγραφα παπαριές. Πού θα την βρείτε; Μην ανησυχείτε, το φρόντισα εγώ για εσάς. Απλά πατήστε πάνω στο όνομα του δίσκου. Σας προτείνω να ξεκινήσετε με το "Ανοιξιάτικη Μέρα", το καλύτερο κατά την ταπεινή μου γνώμη. Καλή Ακρόαση!

Ο Λεωνίδας Και Οι Πότες